“Theater zoals het moet zijn” | Barbara Vanwelden over ‘Wie is bang’ van NTGent
Ik ben gaan kijken. Naar hét stuk van dit theaterseizoen. Els Dottermans! Met haar man, Han Kerckhoffs! En een tekst van Tom Lanoye! Naar het beroemdste stuk Van Edward Albee: Who’s afraid of Virginia Woolf! De sterren van de bühne reiken naar de sterren van de toneelliteratuur en worden overladen met de sterren van de theatercritici.
En ik, ik ben de zaal binnen gewandeld en was meteen gecharmeerd door de scenografie. Een toneel op een toneel, met coulissen, valse achterwanden, fake deuren, omgevallen stoelen, lege glazen, een overvolle schminktafel, de hele rataplan. ’t Is al gedaan, zegt dat decor. Het spel is al gespeeld. En dan moet het nog beginnen.
Meermaals heb ik luidop gelachten met een vileine sneer van Denise richting Jo die dat laconiek en niet minder welbespraakt terug keilt. De verwijten zijn sprankelend. Ruziën op het hoogste niveau. Je zou de tekst kopen om in het heetst van de strijd even denderend uit de hoek te kunnen komen. Er wordt met de beste woorden schitterend gespeeld.
En plots zat ik daar en vroeg ik mij af, wat moet ik hier nu eigenlijk mee? Zoveel meta in het theater: een toneel op een toneel, een scène in een scène, referenties naar het canon, gerecycleerde zinnen van majestatische schrijvers, een koppel tegen een koppel, pittige bedenkingen bij métier en theaterindustrie. Het duizelde mij. Ik vond mij verloren tussen geschreeuwde woordenbrij in een spiegelpaleis dat zo slim is opgebouwd dat het zelfs mijn kritiek al op voorhand ondergraaft.
Maar ga kijken. Het is theater zoals het moet zijn: regie, scenografie, tekst, spel alles op het hoogste niveau en nog iets zeggen over de wereld. Alleen mag die wereld voor mij groter zijn dan de bonbonnière van een schouwburg.
Info en tickets: http://bit.ly/WieIsBangVanNTGent
Barbara Vanwelden
